دوازدهمین امام

«إِنَّ القَائِمَ (عج) هُوَ الَّذِی إِذَا خَرَجَ کَانَ فِی سِنِّ الشُیُوخِ وَ مَنظَرِ الشُّبَّانِ , قَوِیًّا فِی بَدَنِهِ حَتَّی لَو مَدَّیَدَهُ إِلَی أعظَمِ شَجَرَه عَلَی وَجهِ الأَرضِ لَقَلَعَهَا , وَ لَو صَاحَ بَینَ الِجبَالِ لَتَدَکدَکَت صُخُوُرها , یَکُوُنُ مَعَهُ عَصَا مُوسی, وَ خَاتَمُ سُلَیمانَ , ذلِکَ الرَّابِعُ  مِن وُلدی , یُغَیِّبَهُ اللَهُ فِی سِترِهِ مَا شَاءَ, ثُمَّ یُظهِرُهُ فَیَملَأَ بِهِ الأَرضَ قِسطاً وَعَدلاً کَمَا مُلِئَت جَوراً وَ ظُلماً»حضرت قائم (عج) کسی است که هنگام قیام , سن پیران رادارد ولی با چهره جوانان, جسمش نیرومند , تا جایی که اگر دستش را به سوی بزرگترین درخت روی زمین دراز کند, می تواند آنرا ازجای برکند و اگر در کوهستان فریادی کشد سنگ کوه ها از هم می پاشد. عصای موسی همراه اوست , انگشتری سلیمان نزد اوستو او چهارمین فرزند من است . خداوند او را در پرده غیب خود پنهان می دارد , تا هنگامی که بخواهد سپس او را ظاهر کرده و زمین را پر از عدل و داد کرده همانگونه که پیش از آن, پر از جور و ستم شده بود.
«إِنَّ مِن عَلاَمَاِتِه أن لاَ یَهرَمُ بِمُرُو رِالأیّامِ وَ اللّیَالِی حَتّی یَأتِیِه  أجَلُهُ»
یکی از نشانه های او (امام مهدی قائم) آن است که با گذشت (زمان) شب ها و روزها پیر نمی شود تا هنگامی که اجلش فرا رسد.
« یَبـدَأُبِبِنی شَیبَةَ فَیَقطَعَ أَیدِیهُم لأَنّهُم سُرَّاقُ بَیتِ الله عَزَّوَجِلَ»
امام رضا در پاسخ این پرسش که هنگام ظهور , قائم در آغاز چه می کند؟فرمود: (حضرت قائم  که ظهور می کند) در آغاز چه می کند؟ فرمود: (حضرت قائم که ظهور می کند) درآغاز (قیامش) دست  بنی شیبه را از کعبه  کوتاه می کند زیرا آنان دزدان بیت الله الحرام هستند.
«قَدَّامَ هَذَا الأَمرِ قَتلَ بیوح . قُلتُ: مَا البیوح؟ قَالَ : دَائِمٌ لَا یَفتُرُ»
پیش از این امر(ظهور و قیام قائم)کشتارهایی خواهد بود. شخص حاضر می پرسد چه کشتارهایی؟ (درپاسخ) فرمودند: کشتارهایی پی در پی خواهد بود که قطع نمی شود.

منبع: حکمت نامه رضوی نوشته محمد جواد مروجی طبسی, ص219-220-222-224

 تمام طول راه با خودم فکر می کردم که جزء خوشبخت ترین آدم های توی دنیا هستم ؛ برای اینکه در بهترین زمانه به دنیا آمدم, برای اینکه هر روز میتوانم رو به روی آخرین پیامبر خدا بنشینم و خوب نگاهش کنم. مهربانی چشم هایش به اعماق قلبم نفوذ می کرد و لبخندی که همیشه روی لب هایش بود آرامش عجیبی بهم داد.
آن روز هم مثل هر روز داشتم قبل از اذان ظهر به مسجد می رفتم تا به صحبت های پیامبر گوش  کنم.
نگاه ها خیره به دهان پیامبر بود تا شروع کند, پیامبر بعد از یک سکوت طولانی سرش را به سوی آسمان بلند کرد و گفت: خدایا مرا به ملاقات برادرانم برسان.
همه تعجب کردیم. منتظر بودیم پیامبر ادامه دهد؛ اما انگار  پیامبر هم منتظر ما بود تا چیزی بگوییم. صدایی از ته جمعیت گفت یا رسول الله مگر ما برادران شما نیستیم؟
پیامبر نگاهی به انتهای جمعیت کرد و رمد : نه شما اصحاب من هستید . برادران من  کسانی هستند که در آخر الزمان می آیند و و بدون اینکه مرا دیده باشند به من ایمان  می آورند.
صدای پچ پچ حاضران سکوت  جمعیت را به م ریخت پیامبر نگاهی به جمعیت کرد وادامه داد : آن ها برای دین خود از کسی که آتش سرخ شده را در دست خودش نگه می دارد بیشتر صبر می کنند . آن ها چراغ های نورانی هستند که خداوند آن ها  چراغ های نورانی هستند که خداوند آن ها را از هر فتنه نجات خواهد داد.
سرم را زیر انداختم و تمام طول راه فکر کردم . احساس عجیبی داشتم به خاطر چیزهایی که با خودم فکر کرده بودم از خودم خجالت می کشیدم. سرم را بلند کردم و به چشم های پیامبر خیره شدم . سخنان را این گونه ادامه داد: خوشا به حال کسی که قائم اهل بیت مرا طلب کند و  پیش از قیامش به او اقتدا کند, دوست او را دوست بدارد و از دشمنانش بیزاری جوید.
صدای الله اکبر اذان برخاستو سکوتی عجیب در جمعیت بود. همه بلند شدند تا برای نماز آماده شوند . آرام و بی صدا از کنار هم رد می شدند انگار همه به یک موضوع فکر می کردند. به برادر های  پیامبر و شاید آن ها هم مثل من حسرت این را می خوردند که ای کاش ما مثل برادران پیامبر بودیم!

منبع: مجله انتظار نوجوان شماره 152

در این شکی نیست که ما از نظر دینمان شدیداً مورد تعرّض دشمن قرار گرفتیم . چون پی برده اند که رمز پیروزی این ملت, اعتقادات دینی و ایمانشان بوده است و فهمیده اند که دین و ایمان ,نیروی بسیار محرّکی است و اگر بخواهند در چنین ملّتی شکست به وجود آوردند,باید آن نیروی دین وایمان را بشکنند. از این نظر با جدّ تمام دست به تضعیف و تخریب اساس دین زده ا ند. مخصوصاَ روی اعتقادیّات و اصول عقاید و معارف نظر دوخته اند؛ یعنی , لبه ی حربه ی دشمن , مستقیم روی عقاید دینی آمده است. آن هم به خصوص عقاید طبقه ی جوان! و  متاسّفانه جوان امروز هم آسیب پذیر است. این که عرض شد جوان امروز , از آن نظر است که جوان امروز با جوان شصت – هفتاد سال پیش خیلی تفاوت دارد. شصت –هفتاد سال  پیش  ,اکثر تربیت خانوادگی توام با تعبّد دینی بود و در خانواده های اغلب خضوع دینی حاکم بود و قهراً فرزندانی که در آن محیط تربیت می یافتند, دارای عقاید متوسط مذهبی بودند. این از یک جهت .از جهت دیگر مردم آن روز با آقایان علما در ارتباط بودند؛ آن هم علمانی ربّانی به معنای واقعی کلمه به راستی  مرّبی مردم بودند. کی عالم می توانست در محلّه ای , جمعیّتی را موّحد و متدیّن سازد. جهت سوّم این که عوامل اضلال و اغوای آن روز نسبت به امروز بسیار کم بود. هفتاد سال پیش در اغلب خانواده های مسلمان ,حتّی یک رادیو هم دیده نمی شد. این سه جهت در مردم هفتاد سال پیش وجود داشت.
در زمان پیش تر هم؛, مسلّم بیشتر بوده است. امّا جوان امروز این طور نیست. اوّلاً تربیت خانوادگی , غالباً توام با تعبّد و خضوع دینی نمی باشد! خود والدین , چه قدر از دین بهره دارند تا بتوانند فرزندانشان را دیندار بپرورانند؟! البّته اکثراً این طورند, نه کلاً همیشه  و در هر زمان (قلیل من عبادی الشکور()؛هستند.
چون جوانان امروز , از آن نظر که درس خوانده و تحصیل کرده است, یک نوع حالت عجب و غرور و خودپسندی در او پیدا شده که اصلاً وقعی به افکار والدین خودش نمی گذارد و با دیده ی تحقیر به آن ها می نگرد و فرهنگ دینی آن ها را به تمسخر می گیرد.
منبع: کتب مهدی  و حکومت جهانی نوشته ص47- 48

أَنْ‏ یَرْزُقَنِی‏ طَلَبَ‏ ثَارِکَ‏ مَعَ‏ إِمَامٍ‏ مَنْصُور (1)
خونخواهی امام حسین علیه‌السلام یکی از ارزاق معنوی بوده که برای بهره‌مندی از آن همانند سایر ارزاق معنوی، لازم است انسان درون خود ظرفیتی ایجاد نماید و این ظرفیت همسو با ظرفیت درونی منتظر حقیقی امام عصر عج الله فرجه در دوره آخرالزمان است؛ در حقیقت کسی که بتواند به مقام انتظار حقیقی نائل آید، بایسته‌های معنوی خونخواهی امام شهید را در خود فراهم آورده و مسلماً می‌تواند در هنگام ظهور در سپاه امام عصر در خیل منتقمان سیدالشهدا علیه‌السلام قرار گیرد و الا این رزق به هر انسان با هر درجه ایمانی اعطا نخواهد شد.

پی نوشت:
1) بحارالانوار، جلد 98، صفحه 294

با مراجعه به مصادر حدیثی , روشن می شود تعبیر دین جدید و قرآن جدید در روایات وجود ندارد؛ بلکه تغییراتی مشاهده می شود که ممکن است از مجموعه آن ها چنین استنباط شود که حضرت , دین جدید می آورد,تعبیراتی مانند:سلطان جدید , امر جدید , قضای جدید,سنت جدید.
البته در برخی احادیث تعبیرکتاب جدید مطرح شده است.
در این باره علما و اندیشه وران بزرگوار ما مباحثی مطرح کرده اند که با پاره ای از آن ها اشاره می کنیم:
1.مطابق برخی روایات ,بخشی ازاحکام به سبب نبودن شرایط آن ها توسط معصومان (ع) بیان نشده است و فقط علم آن ها نزد اهل بیت(ع) باقی مانده است که درعصر ظهور بیان می شود.
2.بخشی از احکام به سبب دور شدن مردم از حقایق دین,
مهجور و فراموش می شود که در عصر ظهور , زنده و احیا می شود.
3. به علت برخی موانع , برخی احکام به درستی اجرا نمی شود.
عصر ظهور , دوران اجرای کامل و صحیح احکام است.
4.در عصر ظهور, به علت بالا رفتن سطح فکر و آمادگی و قابلیت بیشتر مردم برای پذیرش معارف دینی ,حقایق و معرفت های دینی به صورت گسترده در اختیار مردم قرار می گیرد.
5. اسلوب و روشی که امام مهدی(عج) در حکومت داری از آن استفاده می کند,با روش های رایج شناخته شده نزد مردم متفاوت است و در طول تاریخ به علت آن که امامت و مدیریت معصوم پذیرفته نشد و نا اهلان اختیار حکومت و برطرف کردن نیازهای فکری و دینی را به عهده گرفتند که نتیجه آن نیز غیبت امام معصوم (ع) را رقم زد.بدعتها و انحرافاتی در دین به وجود آمد که در پاره ای موارد , از مسلمات و ضروریات دین شمرده شد.
تلاش فقهای شیعه به علت مظلومیت و اقلیت آنان , راه به جایی نبرد؛ولی درعصر ظهور بدعت ها از بین می رود. مجموعه یاد شده باعث می شود دین در عصر ظهور برای مردم به صورت جدید به تصویر در آید,نه این که دین جدید وقرآن  جدید بیاید.امام مهدی (عج) جانشین خاتم الانبیا(ص) است.
خاتمیت پیامبر و دین اسلام , از ضروریات تفکر اسلامی است که در جای خود اثبات شده است.
در پایان اشاره به این آیه شریف که به صورت مکرر در قرآن مطرح شده و مضمون آیات متعددی با آن هماهنگ است مناسب و قابل تامل است:«هو الذی ارسل رسوله بالهدی ودین الحق لیظهره علی الدین کله و لو کر ه المشرکون ؛او است که رسولش را به هدایت و دین حق فرستاد, تا بر همه دین ها چیره گرداندش ؛ هر چند مشرکان نپسندند.»
منبع:کتاب آفتاب مهر بخش پرسش و پاسخ مهدوی ص102

بیایید بیشتر در انتظار باشیم

مرحوم حاج شیخ محمّدجعفر جوادی در عالم کشف یا شهود خدمت حضرت بفیة الله ارواحنا فدا مشرّف  شده آن حضرت را بسیار غمگین می بیند. از حال آن بزرگوار سوال می کند. می فرمایند:«دلم خون است!دلم خون است!...»
مرحوم حاج محمّد علی فشندی می گوید:
درمسجد جمکران قم, اعمال را به جا آورده بودم و با همسرم می آمدم.دیدم آقایی نورانی داخل صحن  شده اند و قصد دارند به طرف مسجد بروند . با خود گفتم. این سیّد نورانی در این هوای گرم تابستان , از راه رسیده و تشنه است.ظرف آبی به دست ایشان دادم. پس ازآشامیدن ,ظرف آب را پس دادند. گفتم: آقا, شما دعا کنید و فرج امام زمان ارواحنا فداه را از خدا بخواهید تا امیر ظهور نزدیک شود, فرمودند:
«شیعیان ما به اندازه آب خوردنی ما را نمی خواهند! اگر ما را بخواهند  دعا می کنند وفرج ما می رسد.»
یکی از علمای وارسته و برجسته ی نجف به کربلای معلّی مشرّف می شود ودر حرم مطهّر حضرت سیّد الشّهدا علیه السلام به محضر حضرت مهدی ارواحنا فداه شرف یاب می گردد.امام زما علیه السلام به او می فرماید:
«فلانی, ببین این جا که (در کنار ضریح جدّ غریبم و زیر گنبد طلای آن) دعا مستجاب است – مردم به فکر من نیستند و برای فرج من دعا نمی کنند.»
سپس آن حضرت تصرّف ولایتی می فرمایند و آن عالم ربّانی خواسته های مردم را می شنوند که هر کدام برای حوایج خصوصی خود دعا می کنند. امام می فرمایند:
«شنیدی؟! حتی یک نفر از این زائران نگفت: خدایافرج مهدی را برسان.»
منبع:کتاب آتشی با امام عصر نوشته دکتر علی  هراتیان ص43-44

زنان متعهد , در تاریخ, نقش چشمگیری در حماسه ها و قیام ها داشته اند و پیام آور حضور توأم با عزّت و عفّت بوده اند.
وجود پنجاه  زن جوان در میان 313 یار امام زمان (عج) حکایتگری جایگاه ویژۀ آنان در عصر ظهور است. امام باقر علیه السلام می فرمایند: «سوگند به خدا, 313 نفر , بی وعدۀ پیشین , گرد می آیند و در میان آنان 50 زن هست.»
بی شک , کارآمدی زنان در عرصه هایی جلوه می نماید که با سرشت و طبیعت ایشان سازگار باشد.

 کتاب چشم  به راه از انتشارات فرهنگی آستان مقدس رضوی

برخی تصور می کنند که دعا برای تعجیل فرج ابتدا نیازمند تزکیه نفس و کسب ظرفیت برای دعاست. این اشتباه بزرگی است و چه بسا از القائات  و دسیسه های شیطان! شاید تا کسب ظرفیّت مورد ادّعا , فرصت و موقعیّت از دست برود و ظرفیّتی هم کسب نشود! به علاوه , دعا خود ابزاری مؤثر برای یافتن ظرفیّت و تطهیر نفس و تزکیه است .  مگر اهل بیت  علیه السلام مصداق آیه ی تطهیر نیستند؟ چه راهی برای تطهیر باطن و تزکیه نفس مطمئن تر از اتصّال به آن خاندان پاک؟!
شیطان پس از رانده شدن از درگاه الوهیّت ,از خداوند خواست تا در عوض عبادت های چند هزار ساله اش, تا پایان دنیا به او مهلت داده شود:
«شیطان از خدا درخواست کرد که :پروردگار! پس مرا تا روزی که خلق مبعوث می شوند,مهلت ده. خداوند (خطاب به شیطان)فرمود: تو تا وقت معیّن و معلوم از مهلت داده شدگانی.)
امام محمد باقر علیه السلام در مورد مرگ شیطان در هنگام ظهور می فرمایند:«منظور از وقت معلوم در آیه ی شریفه, روز قیام قائم آل محمد صلّی الله علیه و آله وسلّم است. هرگاه خداوند او را بر انگیزد, ابلیس در مسجد کوفه می آید؛ در حالی که بر زانوانش راه می رود و می گوید؛ای وای از این روزگار! آن گاه(موی بالای )پیشانیش را میگرند و او را گردن می زنند. آن هنگام , روز وقت معلوم است که مدّت او به پایان می رسد.»
حضرت علیّ بن موسی الرّضا نیز در تفسیر این آیات شریف می فرمایند:
«وقتی که نزد همه برای پایان زندگی شیطان معلوم است روز ظهور قائم ما اهل بیت است.»
این است که شیطان با تمام ترفند ها و مکر و حیله ها و با کمک اعوان وانصارش , از تمرکز شدن توجّهات مردم به ولیّ عصر ارواحنا فداه مانع می شود و هر چه درتوان دارد برای به تعویق انداختن« روز ظهور» به کار می گیرد.
منبع:کتاب آتشی با امام عصر نوشته دکتر علی هراتیان ص90-91

سرود زیبا امام زمان عجل الله فرجه الشریف