دوازدهمین امام

عنایات امام عصر علیه‌السلام به شیعیان

مطابق روایات اسلامی مسئله‌ی رجعت و اینکه برخی از افراد پس از ظهور حضرت مهدی به این دنیا بازمی‌گردند، از مسائل قطعی و یقینی می‌باشد؛ ولی مطلبی که اینجا مطرح می‌شود این می‌باشد که این مسئله به این خاطر که از مسائل غیبی و خبر از آینده می‌باشد؛ لذا اعتقاد به آن به خاطر وجود روایات قطعی و اخبار نقلی مطمئن در این زمینه می‌باشد؛ به همین خاطر روایتی در باب رجعت کنندگان پس از ظهور وجود دارد که به‌طور عام به از آن‌ها یادشده است که به آن‌ها اشاره می‌نماییم.

دسته‌ی نخست مربوط به رجعت ائمه معصومین می‌باشد.
در روایتی امام صادق علیه‌السلام فرمودند: هیچ امام و پیشوایی نیست مگر اینکه مجدداً در زمان خودش در آینده به دنیا بازمی‌گردد. (1)
دسته‌ی دوم: رجعت مؤمنین محض و مشرکین محض
امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: بازگشت مردگان به دنیا همگانی و فراگیر نیست بلکه مربوط به عده‌ای خاص است، برنمی‌گردد به دنیا مگر کسانی که از ایمان خالص برخوردارند یا به حد شرک خالص رسیده باشند. (2)

پی‌نوشت:
1) کورانی، علی، معجم احادیث الامام المهدی (عج)، موسسه المعارف الاسلامی، جلد 4، صفحه 95، حدیث 1163
2) کورانی، علی، معجم احادیث الامام المهدی (عج)، موسسه المعارف الاسلامی، جلد 4، صفحه 95، حدیث 1163

منبع:سایت مرسلون

در دریای گهر بار احادیث و سخنان اهل بیت علیهم السلام نیز به این اصل مسلم و اساسی اسلامی انسانی اذعان و تأکید شده و ویژگی ها و خصوصیات آن انقلاب جهانی را گوشزد نموده و یگانه رهبر آسمانی آن انقلاب عظیم حضرت صاحب الامر(عج)  را بطور کامل و واضح معرفی نموده اند و به عنوان نمونه به چند حدیث معتبر و متواتر اشاره
می شود: قالَ رسول الله صلَّی الله علَیه و آله:«لَو لَم یبقَ منَ اَلدنْیا إِلاَّ وم واحد لَطَولَ اَللَّه ذَلک اَلْیوم حتَّى یبعثَ فیه رجلاً منْ  اُمتی و منْ اَهلِ بیتْی یواطی اسمه اسمی، یملَاُ الْاَرض قسطاً و عدلاً کَما ملئَت جوراً و ظُلْماً»
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمود اگر از عمر دنیا بیش از یک روز باقی نمانده باشد، خداوند آن روز را چندان طولانی خواهد نمود تا سرانجام مردی از امت و خاندان من که اسمش اسم من (محمد) است ظاهر شود و قیام نماید و جهان را از عدالت و دادگری پر کند آنچنان که از ظلم و ستم پر شده است.
منتخب الاثر/ فصل دوم/ باب اول


قال رسول الله صلی الله علیه و آله :«الّذی بعثنی بِالْحقِّ بشیراً انَّ الثابِتینّ علَی القَولَ بِه زماَن غَیبته لَاَعزُ من الکبریت الاَحمر»
رسول خدا)ص( فرمودند سوگند به خداوندی که مرا به حق برانگیخت آنانکه در عصر غیبت بر ایمان و اعتقاد به اوثابت می مانند از کبریت احمر کمتر خواهد بود.

بحارالانوار/ ج 51 / ص 73


قال الامام زین العابدین علیه السلام:«من ثبت علی ولایتَنا فی غیبته قائمنا اعطاء الله اَجرَ الف شهید مثلُ شُهداء بدرٍ  و اُحد»
امام سجاد علیه السلام فرمودند کسی که در زمان قائم ما بر ولایت ما ثابت و استوار بماند خداوند به او پاداش هزارشهید از شهدای بدر و احد عطا فرمایند.
بحارالانوار/ ج 52 /ص 125

قال رسول الله صلی الله علیه وآله:«اَلْمهدی منْ ولْدی الّذی یفْتَح اللّه علَی یدیه مشارِقَ الْاَرضِ و مغارِبها ذَاک الّذی  یغیب عنْ اَولیائه غَیبۀً لا یثْبت علَی الْقَولِ بِامامته الاّ منِ امتَحنَ اللّه قَلْبه للایمانِ»
پیامبر اکرم(ص) فرمودند: مهدی از فرزندان من است خداوند به وسیله او مشرق ها و مغرب های زمین را فتح می کند.مهدی همان است که از نظرها ناپدید می شود یک ناپدید شدنی که در اعتقاد امامت آن استوار نمی ما ند جز کسی که خداوند دلش را آزموده است.
ینابیع الموده / ج 3 / ص 77

قال الباقر(ع):« من المحتوم الذی حتَمه اللهُ قیام قائمنا فَمنْ شَک فیما اَقولُ لقی اللهُ و هوبه کافرٌ و له جاحد»
حضرت امام باقر علیه السلام فرمودند: از وعده های حتمی خداوند قیام قائم ما است هر کس در این گفتار شک وتردید به خود راه دهد خدا را در روز قیامت در حال کفر و انکار ملاقات می نماید.
بحارالانوار/ ج 51 / ص 140


قال النَّبی صلَّی اللهُ علَیه و آله :«لا تقوم الساعه حتی یقوم قائم للحقُ منّا و ذالک حین یإذَنُ الله عزّوجل لَه و منْ تبعه نجاء و منْ تخلّف عنْه هلَک اللهُ الله عباده الله فأتوه ولو خَبواً علی الثلج فانّه خلیفَه اللهِ عزّوجل و خلیفتی.»
پیامبر اکرم(ص) فرمودند : قیامت بر پا نمی شود مگر بعد ازا ینکه قائمی از ما بر حق قیام کند و این زمانی است که خداوند اذن ظهورش دهد، هرکس از او پیروی کند نجات می یابد و کسی که از او تخلف کند هلاک می شود از خدا بترسید ای بندگان خدا هر کجا باشید او را دریابید و یاریش نمائید اگرچه ناچار شوید از روی برف ها سینه خیز
عبور کنید که او به حق خلیفه و نماینده خدای تبارک و تعالی و جانشین من است.
عیون اخبار/ ج 2 / ص 90

عنِ النَّبی صلَّی اللهُ علَیه و آله:«ای و الَّذی بعثَنی بِالنُّبوه انَّهم لینْتَفعونَ بِه و یستَضیعونَ بِنُورِ ولایته فی غَیبته کَالنْتفاعِ لنّاس بِالشَّمسِ و إنْ جلَّلها السحاب»
پیامبر اکرم(ص) فرمودند: آری سوگند به خداوند یگانه که مرا به پیغمبری برانگیخت مردمان در عصر غیبت از مهدی ما بهره مند می شوند و از نور ولایتش کسب نور و فیض می کنند آنچنان که از خورشید تابان استفاده می کنند اگرچه در پشت ابرها نهان باشد.
بحارالانوار/ ج 53 /ص 92

از کسانی بود که در اوج ریاست عامه مسلمین, ذره ای تفاخر و کبر نداشت و همچون مولایش , بی دریغ به جمیع , مهربانی می نمود.مشهور است که او حتی قاتل فرزندش را بخشید و راضی نشد یک شب در زندان باشد و دستور داد رهایش کنند و فرمود ممکن است نیمه شب فرزند او از خواب برخیزد و بهانه بابا بگیرد...

آیت الله  العظمی سیّد ابو الحسن اصفهانی یکی از مراجع اعلای دینی, زعیم اعظم , فقیه مؤید , زمامدار تشیع و از آیات و مراجعی بوده است که بی واسطه به فیض ملاقات حضرت صاحب الامر ارواحنا فدا مشرف گشته بود و مورد تاییدات غیبی بوده اند . در طول تاریخ غیبت کبرای امام عصر عجّل الله تعالی فرجه  الشریف کمتر مرجع و زعیمی به کیاست و فراست و سعه صدر و بخشندگی و خدمات آن بزرگوار بوده است...

این همه مهرورزی را از امامش فراگرفته بود که طی توقیعی برای او فرستاده بودند. نامه شریفی که توسط عالم متقی شیخ محمد کوفی شوشتری به دستاو رسیده بود و حضرتش در آن نامه فرموده بودند: خودت را برای مردم ارزان کن ودر دسترس همه قرار بده! و محل نشست خود را دهلیز خانه ات انتخاب کن تا مردم سریع و آسان با تو ارتباط داشته باشند! حاجت های مردم را بر آور ! ما یاری ات می کنیم

همچنان که نایب امام باید در دسترس مردم باشد, هم خودش متواضع و ادعا باشد و هم مکانش را درجایی قرار دهد که مردم به راحتی بتوانند خدمتش برسند و مشکلات خود را با درمیان گذارند, همچنان باید در رفع نیازها و حاجت های مردم اقدام نماید و در یک  کلام , مردم نوازی را به اوج رساند و قلبش آکنده از مهر خلق خدا باشدو درانجام این وظیفه اگر نیاز به کمک داشته   باشد شخص امام او را یاری خواهد داد(نحن ننصرک) و این پشتیبانی حجّت خدا پشتوانه تداوم آن شیوه در مردم یاوری و مردم نوازی است...

پس از  وفات آیات عظام نایینی و حائری یزدی در 1355 ق و آقا ضیاء عراقی در 1361 ق, مرجعیت عامه جهان تشیع در شخص آیه الله اصفهانی منحصر شد. او , تمام استفتائات و نامه هایش را خودش جواب می داد و در خواست اطرافیان برای استخدام نویسنده را رد کرد . او توجیه رد این درخواست را حفظ آبرو و فاش نشدن نام کسانی که در برخی نامه ها به او ناسزا می گفتند می دانست . او شمار بسیاری از مجتهدان بزرگ و محققّان برجسته فقه و اصول را در حوزه نجف تربیت کردکه از جمله آنان , می توان شخصیت هایی چون میرزا حسن بجنوردی , سید محمود شاهرودی , سید محسن حکیم, سید هادی میلانی , سید محمد حسین طباطبایی را یاد کرد. آن بزرگوار پس از یک بیماری کوتاه و در بازگشت از لبنان به کاظمین , در شب سه شنبه 9 ذی الحجه 1365 ق درگذشت. جنازه او را از کاظمین به نجف منتقل و پس از تشییعی با شکوه در یکی از حجره های صحن علوی آرمید تا کارنامه درخشان عمری خدمت به صاحب الزمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف را به پایان برده باشد... جا دارد طلبه هایی که راه درس و بحث را در پیش گرفته اند , ازچنین الگوهایی درس بگیرند.

منبع:کتاب اندیشه مهدوی نوشته عبد الحسین فخاری ص87-88

مسجد نورانی و پر عظمت جمکران به دستور مستقیم امام زمان(عج) و به واسطۀ تشرّف شیخ حسن جمکرانی به محضر آن حضرت در عالم بیداری ,ساخته شده است. امام زمان (عج)پس از صدور فرمان بنیان گذاری «مسجد جمکران» خطاب به شیخ حسن جمکرانی  می فرمایند:
«به مردم بگو به این مکان مقدّس , با شوق و رغبت روی آورند و آن را عزیز و گرامی بدارند و در این مسجد, چهار رکعت  نماز( دو رکعت نماز تحیّت و دو رکعت نماز امام زمان (عج) بگزارند که به جا آورندۀ این نماز, گویی آن را درون «کعبه» به جا آورده است.»
گویا امام زمان (عج) به خواست الهی اراده فرموده اند که این مسجد مقدّس در دوران آخر الزّمان ,میعادگاه مهدی باوران و پایگاه  هدایت و تربیت مهدی یاوران گردد.

منبع:مجله موعود شماره120-121

مرحوم حاج شیخ محمّدجعفر جوادی در عالم کشف یا شهود خدمت حضرت بفیة الله ارواحنا فدا مشرّف  شده آن حضرت را بسیار غمگین می بیند. از حال آن بزرگوار سوال می کند. می فرمایند:«دلم خون است!دلم خون است!...»
مرحوم حاج محمّد علی فشندی می گوید:
درمسجد جمکران قم, اعمال را به جا آورده بودم و با همسرم می آمدم.دیدم آقایی نورانی داخل صحن  شده اند و قصد دارند به طرف مسجد بروند . با خود گفتم. این سیّد نورانی در این هوای گرم تابستان , از راه رسیده و تشنه است.ظرف آبی به دست ایشان دادم. پس ازآشامیدن ,ظرف آب را پس دادند. گفتم: آقا, شما دعا کنید و فرج امام زمان ارواحنا فداه را از خدا بخواهید تا امیر ظهور نزدیک شود, فرمودند:
«شیعیان ما به اندازه آب خوردنی ما را نمی خواهند! اگر ما را بخواهند  دعا می کنند وفرج ما می رسد.»
یکی از علمای وارسته و برجسته ی نجف به کربلای معلّی مشرّف می شود ودر حرم مطهّر حضرت سیّد الشّهدا علیه السلام به محضر حضرت مهدی ارواحنا فداه شرف یاب می گردد.امام زما علیه السلام به او می فرماید:
«فلانی, ببین این جا که (در کنار ضریح جدّ غریبم و زیر گنبد طلای آن) دعا مستجاب است – مردم به فکر من نیستند و برای فرج من دعا نمی کنند.»
سپس آن حضرت تصرّف ولایتی می فرمایند و آن عالم ربّانی خواسته های مردم را می شنوند که هر کدام برای حوایج خصوصی خود دعا می کنند. امام می فرمایند:
«شنیدی؟! حتی یک نفر از این زائران نگفت: خدایافرج مهدی را برسان.»
منبع:کتاب آتشی با امام عصر نوشته دکتر علی  هراتیان ص43-44