دوازدهمین امام

دولت حضرت مهدی علیه السلام، با توجه به ویژگی‌های خاص خود نام‌های فراوانی دارد، مانند: دولت صالحان، دولت مستضعفان، دولت حق، دولت عدل، دولت جاوید، آخرین دولت و...

اما مهم‌ترین و جامع‌ترین نام دولت آن حضرت، «دولت کریمه» است که در دعای افتتاح آمده: «اللّهمّ انّا نرغبُ الیک فی دولةٍ کریمةٍ...» کریمه به معنای نیکو، خوب و پسندیده است و دولت کریمه یعنی دولتی که بر محور کرامت دور می‌زند. مقصود از دولت کریمه در این دعا «دولت امام زمان» است؛ چون قبل از این جمله، برای وجود مبارک آن حضرت دعا می‌شود.

در این دولت کریمه، هیچ اثری از ظلم دیده نمی‌شود، در آن خون‌ریزی وجود ندارد و امنیت و آسایش چندان فراگیر می‌شود که حتی مزاحم خواب کسی هم نمی‌شوند. در آن جامعه راستی و راست گویی فراگیر می‌شود، نه دروغی دیده می‌شود و نه دروغی شنیده می‌شود.

مهدویت و آرامش روان، محمد سبحانی نیا

بزرگترین و مهم ترین موضوعی را که باید مورد توجه قرار داد,یاران حضرت بقیه الله و روش آنان است  تا در اثر پیگیری از این راد مردان بلکه راهی برای خود پیدا نموده و بتوانیم به دنبال چنین شخصیتی گام برداریم وبرای رسیدن به آن مقام با عظمت تلاش کنیم. روزی نبی اکرم برای «ابی بن کعب» درباره قائم آل محمد و یاران او سخن می گفت. به اینجا رسید:«طوبی لمن لقیه و طوبی لمن قال به» خوشا بر مردمی که او را زیارت کنند.خوشا آنان که او را دوست می دارند.خوشا آنان که به امامت او اعتراف دارند. چرا که این سه گروه در جهان هستی سعادتمند و ناجی هستندو از مهالک و بدبختی ها به دور و چون اقرار به خدا ونبوت پیامبر اکرم صل الله علیه و آل وسلّم و امامت تمام ائمۀ طاهرین علیه السلام دارند.خدا برای آنها درهای بهشت رامی گشاید و زندگی آن ها در جهان بهشتی خواهد بود.مثل آنها در زمین چون مشکل است که هرگز بوی خوش از آن زائل نمی گردد و مثل آن ها در آسمان چون ماه درخشان است که هرگز نور او خاموش نمی گردد. باز پیامبر فرمود در امت من مهدی است که امت من به واسطۀ او به نعمتی می رسند که هیچ ملتی چنین نعمتی را ندیده اند.
امام باقر علیه السلام می گوید گویا می بینم اصحاب قائم علیه السلام که چگونه درجهان موفقیت پیدا می کنند. تا جایی که زمینی که آنها از آن گذشته اند,  ارزش و شخصیت پیدا نموده و مباهات می کند.
امام صادق علیه السلام می گوید که لوط پیغمبر آرزو داشت نیروی قائم آل محمد را داشته باشد.چرا که یاران او هر یک به قدر چهل مرد نیرو دارند و قلب آنان چون آهن سخت و  غیر قابل انعطاف می باشد واگر به کوهی از آهن بگذرند آن را پاره پاره می نمودند و هرگز از شمشیر دست بر نمی دارند تا جلب رضایت پروردگار نمایند.
آری!چنین افراد با ارزش که گذشت زمان طی قرون و فراز و نشیب های گوناگون در سازندگی آن ها اثر گذاشته و به گفتۀ رسول اسلام علیه السلام و پیشوایان دین انسان های نمونه ای هستند که در فشارهای سخت زندگی در طول قرون  و اعصار با دیدن مکتب های پر ارزش اسلامی توانسته اند نیرویی به دست آرند و موفقیتی را حاصل کنند که معصوم و مرد خدا آرزوی دین آنها را کند و برای آنها  درود می فرستد و نسبت به موفقیتی که  پیدا کرده اند آفرین گوید و چون به آن مقام رسند و آمادگی مقام شامخ انسانی قدم گذارند , در چنین فرصتی امام زمان آن ها را احضار نموده و در ظرف یک شب313 نفر طبق منابع اسلامی به طرزی اسرار آمیز از نقاط مختلف گیتی خود را درمکه به  پیشگاه مقدس امام زمان می رسانند.
در اینجا باید توجه داشت که تنها یاران آن حضرت این سیصد و سیزده نفر نیستند. بلکه در بدو کار این عدد نمونه ای است از شخصیت هایی که در اثر مرور زمان و گذشت ایام به عالی ترین درجۀ انسانی رسیده اند برای تشکیل حکومت الهی گرد رهبر و پیشوای دادگستر جهان درمکۀ معظمه جمع می شوند و حکومت داد گستر را تشکیل و برنامه را به جهان اعلام می کنند. پس امام زمان با یاران با ارادۀ خود که همه شیعیان اویند حرکت نموده وبه مدینه می آیند و در آنجا جد بزرگوار پیامبر اکرم صل الله علیه و آل وسلّم و صدیقۀ طاهره بانوی مدافع اسلام را زیارت نموده و به سمت نجف حرکت می کند. به کوفه که وارد می شوند در حدود ده هزار نفر از مردان پاکدل با ارادۀ مثبت به دور او حلقه زده و این افراد بهترین افراد روی زمین می باشند که دلهایی نیرومند مانند پاره های آهن دارند.
عجب است وقتی امام صادق علیه السلام  از انصار و این گسترش دهندۀ عدل نام می برد سوگند یاد می کند این ها گنج هایی گران بها هستند که طلا و نقره آنها را تشکیل  نداده بلکه ارزش آنها بالاتر از این است که آن ها را به طلا و نقره بسنجند. آنها مردانی هستند که گنج های معنویت و انسانیت را تشکیل داده و خدا را آن طور که باید شناخته اند. انسانی  هستند خداشناس,مردانی هستند که در زندگی به خدا رسیده اند چنین گوهر های پر ارزش یاران دلباختۀ امام زمان مهدی هستند.
باز دربارۀ یاران حضرت مهدی امیر المومنین علی علیه السلام می فرماید. این ها جوانانی هستند با نشاط و در بین آنها تعداد کمی مردان سالخورده دیده می شود که چون سرمه درچشم و نمک در غذا می باشند چقدر نمک در غذا کم استعمال می شود.
از این تشبیهی که پیشوای عالم انسانی پیرمردان را سرمه و نمک نمود شاید بتوان استفاده نمود که اصحاب مهدی علیه السلام همه جوانند و همه دارای نشاط و نیرو هستند و اگر مردانی سالخورده به  چشم می خورند و تعداد کمی را تشکیل می دهند اینها از افراد برجسته ای هستند که موقعیت آن ها چون سرمه چشمگیر است و هر کس در بدو نظر به آنها توجه می کند ,آن ها او را جلب می کنند و از طرفی هم خود آنان در اجتماع هر چند کم باشند به منزلۀ نمک هستند که می توانند انسان ها را درجامعۀ بشری با صورتی زیبا تحویل دهند به طوری که اجتماع آن ها را بپذیرد و قبول کند و از آنها بهره برداری نماید.
بنابراین جوانان نیرومند و سرشار از نشاط اجتماع بشری را به حرکت در می آورند ولی باید در بین آن ها مردان سالخورده زینت بخش جمعیت آن ها باشد و بتواند آن ها را در جوامع بشری پیش برد و پذیرشی برای آن ها در قلب ها به وجود آورد. این گروه انسان ساز دادگستر برای واژگون کردن کاخ ستم به حرکت در می آیند و امام زمان سرکرده و فرماندۀ این قوا به امر پروردگار می باشند لذا از کسی جز خدا باک ندارند و هرگونه مانع و رادعی را از جلوی پای خود بر می دارند.
منبع :کتاب همه در انتظار اویند نوشته آیت الله حسن سعید ص154-156

این سؤال، سر آمد سؤالاتی است که درباره ظهور امام زمان علیه السلام مطرح است.
بیشتر مردم می پرسند: چگونه حکومت ها در مقابل امام زمان علیه السلام، سر تسلیم فرود می آورند؟ چگونه امام زمان علیه السلام بر این دولت ها و حکومت ها پیروز می گردد؟ موضع حکومت ها و دولت های بزرگ راجع به امام زمان علیه السلام چه خواهد بود؟
این موضوع بسیار حساسی است و جواب آن، احتیاج به شرح و توضیح دارد که ما، آن را بیان می کنیم:
حکومت ها، همیشه از تک، تک افراد جامعه تشکیل می شود تا هیئت حاکمه شکل گیرد و طبیعی است که هر یک از این افراد، امور و وقایع اطراف خود را به گونه ای می فهمند و درک می کنند.
حکومت ها به سلاح ها و مهمات تکیه دارند و این سلاح ها در دست ارتش هر کشور از درجه دار کوچک تا فرماندهان است؛ حکومت ها نیز به نیروهای مسلح خود همچون پلیس، نیروی انتظامی و ارتش مردمی تکیه دارند. و اینها چیزهایی هستند که حکومت ها به آنها تکیه می کنند و به وسیله آنها قدرتمند می شوند و با دشمنان می جنگند؛
پس هنگامی که این وسایل فرمانبردار و تحت امر حکومت ها نباشند، آن وقت این حکومت ها چه می کنند؟
وقتی که این وسایل با هیئت حاکم هر کشوری، همفکر و هم عقیده نباشند چه خواهد شد؟
حکومت ها بیشتر از اینکه از ارتش دشمن بترسند از ارتش خود می ترسند؛ چون با ارتش کشور خود، ممکن است بر ارتش کشورهای دیگر پیروز شوند؛ ولی اگر همگی یا بیشتر ارتش کشورِ خود، شورش کنند، چگونه می توان در مقابل آنها ایستاد؟
حکومت ها، هیچ وسیله ای برای مقابله با نیروهای مسلح خودی - که شورش کرده اند - ندارند.
بله، تنها راه مقابله با چنین نیروی مسلحی، یاری خواستن از عموم مردم است و اگر مردم نیز به نیروهای مسلح بپیوندند و ضد حکومت یکصدا شوند، حرکت حکومت، محکوم به شکست است.
در گذشته احادیثی از پیامبرصلی الله علیه وآله بیان کردیم که مهدی علیه السلام با شمشیر قیام می کند؛ این جمله، وسیله ای شده تا برخی، آن را به استهزا بگیرند و بگویند: شمشیر در مقابل سلاح های مرگبار و کشنده امروزی چه کاری انجام می دهد؟
سلاح های مرگباری همچون انواع بمب ها، موشک های دوربُرد، تانک ها، مسلسل ها، هواپیماها و دیگر ادوات جنگی دریایی، زمینی و هوایی.
برای جواب به این سئوال، باید مقدمه ای مفید و ضروری را بیاوریم:
این مطلب ثابت شده، که خداوند، عیسی علیه السلام را به آسمان ها برده است، چرا که آیه ذیل، اعتقاد به کشته شدن مسیح علیه السلام را رد می کند:
«وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِیحَ عِیسَی ابْنَ مَرْیَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلکِن شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِیهِ لَفِی شَکٍّ مِنْهُ، مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ یَقِیناً* بَل رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَیْهِ» «گفتند: ما، مسیح، پسر مریم و پیامبر خدا را کشتیم. در حالی که او را نکشتند و به صلیب نکشیدند؛ بلکه برای آنها مشتبه ناک شد و کسانی که درباره او اختلاف داشتند در تردید بودند و به آن یقین نداشتند و فقط از گمان، پیروی می کردند. آنها، یقیناً مسیح علیه السلام را نکشتند؛ بلکه خداوند او را بالا برد.»
احادیث راجع به صعود عیسی بن مریم علیه السلام به آسمان زیاد است؛ او در آسمان، زنده است، زندگی می کند و بیش از هزار و نهصد سال از صعود او به آسمان می گذرد.
این احادیث به این مطلب تصریح می کنند که عیسی بن مریم علیه السلام، هنگام ظهور امام زمان علیه السلام از آسمان به زمین نزول خواهد کرد و در نماز به او اقتدا می کند و پشت سرش نماز می خواند.
پس این حکمت کامل و تدبیر بزرگ الهی را بنگر، آن جا که عیسی بن مریم علیه السلام به آسمان می رود و برای چنین روز و هدف بزرگی، ذخیره می شود.
سؤالی در این جا مطرح می شود این است که: فایده و حکمت نزول عیسی بن مریم علیه السلام به زمین، هنگام ظهور امام زمان علیه السلام چیست؟ چه رابطه ای بین نزول او از آسمان و ظهور امام زمان علیه السلام وجود دارد؟
چه مناسبتی بین این دو حادثه وجود دارد؟
همگی یا بیشتر رؤسا و مردم دولت های اروپایی، آفریقایی و آمریکایی مسیحی هستند.
عقیده مسیحیان درباره عیسی بن مریم علیه السلام، مشهور و معروف است که در قرآن یاد شده است؛ خداوند متعال می فرماید: «وَقَالَتِ النَّصَارَی الْمَسِیحُ ابْنُ اللَّهِ» «و نصاری گفتند: مسیح، پسر خداست.»
«وَإِذْ قَالَ اللَّهُ یَاعِیسَی ابْنَ مَرْیَمَ ءَأَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِی وَأُمِّیَ إِلهَیْنِ مِن دُونِ اللَّهِ قَالَ سُبْحَانَکَ مَا یَکُونُ لِی أَنْ أَقُولَ مَا لَیْسَ لِی بِحَقٍّ إِن کُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَلاَ أَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِکَ إِنَّکَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ» «زمانی که خدا فرمود: ای عیسی بن مریم! آیا تو به مردم گفتی که مرا و مادرم را جز خدا به خدایی گیرند. گفت: منزهی تو، مرا نسزد که چنین سخن نابحقی بگویم، اگر آن را گفته بودم، تو آن را می دانستی که تو از باطن من آگاهی و من از سرّ تو آگاه نیستم؛ همانا تویی که به همه اسرار غیب جهانیان (کاملاً) آگاهی.»
خداوند عزوجل فرمود:«لَقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ» «به تحقیق کسانی که گفتند: خدا، همان مسیح بن مریم است، کافر شدند.»
در زمان ما، کتاب های گمراه کننده ای را می یابیم که مبشران مسیحی، آنها را پخش می کنند که این دروغ ها را تصریح می کنند مثل این سخنشان: عیسی پروردگار است. او خدای نجات دهنده است. و امثال این کلمات کفرآمیز، خداوند از آنچه اینها می گویند، برتر و والاتر است.
پس زمانی که مسیحیان بشنوند، عیسی بن مریم علیه السلام از آسمان نزول کرده، به امام زمان علیه السلام اقتدا نموده است، آیا در عالم، حکومت یا مردم مسیحی ای پیدا می شوند که با امام زمان علیه السلام بجنگند؟
هرگز! بلکه می بینید که مسیحیان، زیر پرچم امام زمان علیه السلام داخل می شوند و به دین اسلام گردن می نهند.
در ادامه، بعضی از احادیثی که به این موضوع اشاره دارند را بیان می کنیم:
امام باقرعلیه السلام فرمود: «فاذا اجتمع عنده عشره آلاف رجل، فلا یبقی یهودی و لا نصرانی الّا آمن به و صدّقه.»
«پس زمانی که هزاران مرد، نزد او جمع شوند، یهودی و نصرانی به او ایمان آورده، او را تصدیق می کنند.»
این روایت به صورت دیگری هم آمده است و آن، این می باشد: «فاذا اجتمع عنده العقد - عشره آلاف رجل فلا یبقی یهودی و لا نصرانی و لا احد ممّن یعبد غیر اللَّه تعالی الّا آمن به و صدّقه و تکون المّله واحده؛ مله الاسلام و کل ما کان فی الارض - من معبود سوی اللَّه تعالی - تنزل علیه نار من السماء فتحرقه.»
«پس هنگامی که نزد او، ده هزار مرد جمع شوند، یهودیان، مسیحیان و کسانی که غیر خدای متعال را می پرستند به او ایمان می آورند و او را تصدیق می کنند و همه، ملت واحدی می شوند؛ ملت اسلام و هر چیزی که بر روی زمین، غیر از خدای متعال را می پرستد، آتشی از آسمان فرود آمده، آن را در آتش می کشد.»
امیرالمومنین علیه السلام فرمود: «اذا بعث السفیانی الی المهدی جیشاً فخسف به بالبیداء و بلغ ذلک اهل الشام قالوا لخلیفتهم: قد خرج المهدی فبایعه و ادخل فی طاعته و الّا قتلناک، فیرسل الیه بالبیعه.
و یسیر المهدی حتی ینزل بیت المقدس و تنقل الیه الخزائن و تدخل العرب و العجم و اهل الحرب و الروم و غیرهم فی طاعته، من غیر قتال، حتی تبنی المساجد بالقسطنطنیه و ما دونها.»
«هنگامی که سفیانی، لشکری را به سوی امام زمان علیه السلام بفرستد و در زمین بیداء فرو بروند و خبر به اهل شام برسد؛ آنها به خلیفه شان می گویند: مهدی علیه السلام قیام کرده، پس با او بیعت کن و فرمانبردارش باش و الا تو را می کشیم. سپس او گروهی را برای بیعت با مهدی علیه السلام می فرستد؛ آن حضرت علیه السلام همه جا را فتح می کند تا به بیت المقدس می رسد و عرب، عجم، اهل حرب، روم و دیگران، بدون هیچ جنگی، تسلیم او می شوند و مساجد در قسطنطنیه و سرزمین های دیگر ساخته می شوند.»
بنابراین انواع اسلحه ها در برابر ایشان، کاربردی نخواهد داشت؛ زیرا احتیاج به استفاده از آنها نمی شود.
یهودیان، دور امام زمان علیه السلام جمع می شوند؛ امام علیه السلام الواح توراتی - که در بعضی از کوه ها دفن شده - را بیرون می آورد و یهودیان اوصاف و نشانه های مهدی علیه السلام را در آن می بینند؛ پس هیچ یهودی باقی نمی ماند، مگر اینکه مسلمان می شود. امام باقرعلیه السلام فرمود: «و انّما سمّی «المهدی» لانّه یهدی إلی امر خفی و یستخرج التوراه و الانجیل من الارض یقال لها انطاکیه.»
«او «مهدی»علیه السلام نامیده شد برای اینکه به امر نهان، هدایت می شود و تورات و انجیل را از زمینی که به آن انطاکیه گفته می شود، بیرون می آورد.»

منبع:کتاب از تولد تا بعد از ظهور نوشته محمد کاظم قزوینی ص423-418