دوازدهمین امام

انسان شرف مخلوقات به واسطۀ اراده و اختیاری که دارد میتواند مسیرخود راتعیین نماید و برای زندگی خویش هدفی معین سازد و دراین آزادی عمل لیاقت و شخصیت خود را نشان میدهد,و دراین جهان هستی تنها موجودی که دارای این چنین موقعیتی میباشد تنها انسان است و عجیب این جاست که هر راهی را که برای خود بر می گزینید منتهی درجه وسائل پیشرفت  برای او مهیا میگردد گوئی جهانی آفریده شده که او در رسیدن بمقصد توفیق یابد, راستی ابر و باد ومه و خورشید و فلک درکارند تا انسان کاری انجام دهد.

در این حال اگر بدنبال علم ود انش گام بر می داشت مردی عالم میگردد و اگر در راه رضای پروردگار راهی را پیمود تا بدانجا می رسد که بجز خدا نبیند ,بنگر که تا چه حد است مقام آدمیت.
همین انسان اگر از راه منحرف گردید نه تنها خود را بیچاره وبدبخت مینماید بکله جامعه ای را به بدبختی سوق میدهد ,نه تنها خود میسوزد هزاران افراد رابه جهنم میکشاند, آنقدر ازراه دور می افتد که باهیچ وسیله ای نمی توان او را براه بازگرداند ,چنان بخواب غفلت فرو  میرود که هیچ بانگ آسمان خراشی او را بیدار نمیسازد , او آزادولی آزادی  خطرناک و موفقیت آمیز که در هر حال اختیار انتخاب آن با خود اوست. درست مانند مرد سرمایه داری است که میتواند با سرمایۀ خود ملتی را به اوج عظمت برساند و به سر مایه خود بیفزاید ودیگران را از سرمایه خود بهره مندگرداند و میتواند باسرمایه خویش  جمعیتی را به پستی وزبونی  سوق دهد.
استفاده ازسرمایۀ هستی بدست انسان است و خداوند جهان را برای او خلقت نموده و باو قدرت بهره برداری داده است« انا سخر لنا...»

منبع:کتاب همه در انتظار اویند نوشته حسن سعید ص20