۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «معنوی و قلبی» ثبت شده است
من در درونم با خدا خیلی صحبت می کنم و زیاد دعا می کنم و از این کار لذت می برم ولی نحوه ی ارتباط با امام زمان علیه السّلام و واسطه قرار دادن ایشان رو بلد نیستم. می دونم شرم آوره ولی من هنوز نتونستم طوری با امامم صحبت کنم که دچار شرک نشم.
لطفا راهنمایی کنید. با تشکر
متن پاسخ
با عرض سلام خدمت شما کاربر گرامی
پیامبر و ائمه علیهم السّلام دارای دو جنبه بشری و الهی هستند. آنان هم بشرند و هم با عالم وحی ارتباط دارند.
از جنبه بشری و ظاهری، انسان های فطری و طبیعی هستند.
امام زمان علیه السّلام هم چنین است. ایشان در خواصّ انسانی مانند سایر افراد بشرند؛ اما در حد اعلای فضائل انسانی.
هنگامی که ما به یک انسان معمولی سلام می کنیم، او به ما جواب می دهد. وقتی یک گام از سَرِ مهر و عاطفه به سوی او برمی داریم، عکس العمل نشان می دهد. امام زمان علیه السّلام – که به خصوص دل پر مهر و محبتی دارند، وارث پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رحمت اند؛ دارای محبت و مِهر علوی اند؛ بسیار پرعاطفه و مهربان اند و مصداق تامّ و کامل حدیث مشهور حضرت امام رضا علیه السّلام که در معنای امام می فرمایند:
الْإِمَامُ الْأَنِیسُ الرَّفِیقُ وَ الْوَالِدُ الشَّفِیقُ وَ الْأَخُ الشَّقِیقُ وَ الْأُمُّ الْبَرَّةُ بِالْوَلَدِ الصَّغِیر (1)
یعنی امام همدمی همراه و چونان پدری مهربان و همانند برادری هم دل است و به سان مادری که نسبت به فرزند خردسال خود دلسوز است.
آری، امام همانند برکه است. امام مانند باران رحمت است. امام به سان ماه تابان است که آرامش می آورد. امام چون خورشید است که حیات می بخشد.
بنابراین، به یقین در برابر ما واکنش لازم را ابراز می دارد. انبیاء و اوصیا انسان هایی والا و برترند و در رأفت و محبت، بی نظیر.
آنان در اندیشه ی هدایت خلق، تمام همّ خود را به کار می برند. بنابراین ارتباط در زمان غیبت، معنوی و روحانی است، رابطه ی دل و قلب است.
این نحوه ارتباط معنوی با دو وسیله ممکن است فراهم گردد: یکی مراقبت در اعمال و رفتار و دیگری آراستن درون یا ایجاد سنخیت باطنی.
... برای فرج او دعا کنیم. با زیارات وارده، حضرتش را زیارت کنیم. برای سلامتی آن حضرت صدقه بدهیم. هدیه های معنوی به آستان او تقدیم کنیم.
به نیابت از آن حضرت، حج و عمره و زیارت حضرت سیدالشهدا علیه السّلام و ... انجام دهیم، به فقرا رسیدگی کنیم، به ایتام شیعه سرکشی کنیم.
از این راه ها با ایشان ارتباط معنوی به دست می آید. آن بزرگوار هم قول داده اند که اگر کسی با ما ارتباط داشته باشد، او را رها نمی کنیم و از نظرمان دور
نمی داریم. در کتب روایی آمده است که آن حضرت به شیخ مفید فرموده اند: ما از رعایت حال شیعیان دریغ نمی ورزیم و شما را فراموش نمی کنیم. (2)
پس راه ارتباط برقرار کردن با امام عصر علیه السّلام و سخن گفتن و نجوا کردن با ایشان، این است که با انجام کارهای ذکر شده، یک قدم به سمت ایشان برداریم و خود را به او نزدیک تر کنیم.
نکته ی دیگر این که با همه ی توصیفات و شؤونی که برای امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف قائلیم، ولی ایشان بنده خدا هستند و هرچه دارند از حق تعالی
می گیرند؛ و نه خود ایشان و نه هیچ کس دیگری، ایشان را مستغنی از خداوند نمی داند.
ولی به جهت تقرب و آبرویی که امام زمان علیه السّلام نزد خداوند دارد، ما ایشان را واسطه می کنیم تا حوائج مادی و از آن مهمتر حوائج معنوی مان را برآورده سازند.
زیرا خداوند هم ما را به چنین روشی راهنمای کرده است: قوله: اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ فقال تقربوا إلیه بالإمام... (3)
برای مطالعه ی بیشتر مراجعه کنید به:
کتاب وصال در فراق (در پیوند معنوی با ساحت قدس مهدوی) نوشته سید حسین حسینی
کتاب مِهر محبوب (بررسی و تحقیق در آثار و خواصّ محبت امام عصر علیه السلام) نوشته سید حسین حسینی
منابع:
1. کافی، جلد1 صفحه200
2. احتجاج جلد2 صفحه 497؛ برگرفته از کتاب یاد محبوب نوشته سید حسین حسینی جلد1 پرسش30
3. تفسیر القمی جلد1 صفحه168 [سورة المائدة(5): الآیات 32 الى 40] ..... صفحه
لطفا راهنمایی کنید. با تشکر
متن پاسخ
با عرض سلام خدمت شما کاربر گرامی
پیامبر و ائمه علیهم السّلام دارای دو جنبه بشری و الهی هستند. آنان هم بشرند و هم با عالم وحی ارتباط دارند.
از جنبه بشری و ظاهری، انسان های فطری و طبیعی هستند.
امام زمان علیه السّلام هم چنین است. ایشان در خواصّ انسانی مانند سایر افراد بشرند؛ اما در حد اعلای فضائل انسانی.
هنگامی که ما به یک انسان معمولی سلام می کنیم، او به ما جواب می دهد. وقتی یک گام از سَرِ مهر و عاطفه به سوی او برمی داریم، عکس العمل نشان می دهد. امام زمان علیه السّلام – که به خصوص دل پر مهر و محبتی دارند، وارث پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رحمت اند؛ دارای محبت و مِهر علوی اند؛ بسیار پرعاطفه و مهربان اند و مصداق تامّ و کامل حدیث مشهور حضرت امام رضا علیه السّلام که در معنای امام می فرمایند:
الْإِمَامُ الْأَنِیسُ الرَّفِیقُ وَ الْوَالِدُ الشَّفِیقُ وَ الْأَخُ الشَّقِیقُ وَ الْأُمُّ الْبَرَّةُ بِالْوَلَدِ الصَّغِیر (1)
یعنی امام همدمی همراه و چونان پدری مهربان و همانند برادری هم دل است و به سان مادری که نسبت به فرزند خردسال خود دلسوز است.
آری، امام همانند برکه است. امام مانند باران رحمت است. امام به سان ماه تابان است که آرامش می آورد. امام چون خورشید است که حیات می بخشد.
بنابراین، به یقین در برابر ما واکنش لازم را ابراز می دارد. انبیاء و اوصیا انسان هایی والا و برترند و در رأفت و محبت، بی نظیر.
آنان در اندیشه ی هدایت خلق، تمام همّ خود را به کار می برند. بنابراین ارتباط در زمان غیبت، معنوی و روحانی است، رابطه ی دل و قلب است.
این نحوه ارتباط معنوی با دو وسیله ممکن است فراهم گردد: یکی مراقبت در اعمال و رفتار و دیگری آراستن درون یا ایجاد سنخیت باطنی.
... برای فرج او دعا کنیم. با زیارات وارده، حضرتش را زیارت کنیم. برای سلامتی آن حضرت صدقه بدهیم. هدیه های معنوی به آستان او تقدیم کنیم.
به نیابت از آن حضرت، حج و عمره و زیارت حضرت سیدالشهدا علیه السّلام و ... انجام دهیم، به فقرا رسیدگی کنیم، به ایتام شیعه سرکشی کنیم.
از این راه ها با ایشان ارتباط معنوی به دست می آید. آن بزرگوار هم قول داده اند که اگر کسی با ما ارتباط داشته باشد، او را رها نمی کنیم و از نظرمان دور
نمی داریم. در کتب روایی آمده است که آن حضرت به شیخ مفید فرموده اند: ما از رعایت حال شیعیان دریغ نمی ورزیم و شما را فراموش نمی کنیم. (2)
پس راه ارتباط برقرار کردن با امام عصر علیه السّلام و سخن گفتن و نجوا کردن با ایشان، این است که با انجام کارهای ذکر شده، یک قدم به سمت ایشان برداریم و خود را به او نزدیک تر کنیم.
نکته ی دیگر این که با همه ی توصیفات و شؤونی که برای امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف قائلیم، ولی ایشان بنده خدا هستند و هرچه دارند از حق تعالی
می گیرند؛ و نه خود ایشان و نه هیچ کس دیگری، ایشان را مستغنی از خداوند نمی داند.
ولی به جهت تقرب و آبرویی که امام زمان علیه السّلام نزد خداوند دارد، ما ایشان را واسطه می کنیم تا حوائج مادی و از آن مهمتر حوائج معنوی مان را برآورده سازند.
زیرا خداوند هم ما را به چنین روشی راهنمای کرده است: قوله: اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ فقال تقربوا إلیه بالإمام... (3)
برای مطالعه ی بیشتر مراجعه کنید به:
کتاب وصال در فراق (در پیوند معنوی با ساحت قدس مهدوی) نوشته سید حسین حسینی
کتاب مِهر محبوب (بررسی و تحقیق در آثار و خواصّ محبت امام عصر علیه السلام) نوشته سید حسین حسینی
منابع:
1. کافی، جلد1 صفحه200
2. احتجاج جلد2 صفحه 497؛ برگرفته از کتاب یاد محبوب نوشته سید حسین حسینی جلد1 پرسش30
3. تفسیر القمی جلد1 صفحه168 [سورة المائدة(5): الآیات 32 الى 40] ..... صفحه
