۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «حضرت عیسی علیه السلام» ثبت شده است
حضرت عیسی و امام مهدی علیهما‌السلام هر دو، دو پیشوا می‌باشند؛ یکی پیغمبر و دیگری امام. اگر آنها در محلی اجتماع کنند و امام، سِمَت پیشوایی پیدا کند، قهراً نسبت به دیگری که پیغمبر است مقتدا و پیشواست و می‌دانیم که امام و پیغمبر، هر دو از ارتکاب افعال زشت و ریا و نفاق، معصوم و پیراسته می‌باشند و هیچ‌کدام عملی را که از حریم شریعت بیرون و مخالف خواسته خدا و رسول باشد، برای خود ادعا نمی‌کنند.
ازاین‌رو امام، برتر از مأموم، یعنی حضرت‌عیسی علیه‌السلام است که پشت سر وی نماز می‌گزارد؛ زیرا از پیغمبر اکرم روایت شده است که فرمود: «امام جماعت باید پیشوای جماعت باشد، اگر دو نفر مساوی بودند، آنکه عالم‌تر است، و چنانچه هر دو در علم مساوی بودند آنکه فقیه‌تر است، و اگر هر دو نفر مساوی بودند، آنکه سابقه دینی‌اش بیشتر است، و چنانچه هر دو ازلحاظ سابقه مساوی بودند، آن را که خوش‌صورت است باید امام داشت و با او نماز گزارد». پس اگر امام زمان بداند که حضرت عیسی از او برتر است، جایز نیست که بر او پیشی گیرد، چه اینکه امام، از هر کس آشناتر به مسائل دین و منزه‌تر از ارتکاب فعل مکروه است.
همچنین اگر عیسی علیه‌السلام بداند که امام مهدی علیه‌السلام از او برتر است، جایز نیست که در نماز به وی اقتدا کند؛ زیرا پیغمبر از عمل ریا و نفاق و نیرنگ پیراسته است؛ بنابراین امام زمان به‌خوبی می‌داند که از عیسی علیه‌السلام برتر می‌باشد، ازاین‌رو بر او مقدم می‌شود و عیسی علیه‌السلام هم می‌داند که مهدی علیه‌السلام از او برتر است و به‌همین‌جهت او را بر خود مقدم می‌دارد و پشت سر او نماز می‌گزارد و اگر جز این بود، معنی نداشت که به او اقتدا کند.
اما درباره جهاد عیسی‌بن‌مریم علیه‌السلام در رکاب امام زمان، باید دانست که جهاد عبارت است از جا‌ن‌دادن در راه خدا به فرمان کسی که برای خدا می‌جنگد و اگر جز این بود، معنی نداشت کسی به فرمان پیغمبر جهاد کند و ازطرفی نیز امام عصر در میان امت اسلامی، نماینده پیغمبر است و برای حضرت عیسی علیه‌السلام جایز نیست که بر پیغمبر اسلام که اشرف مخلوقات و خاتم پیامبران است، پیشی بگیرد، همچنین بر نماینده او نیز نمی‌تواند مقدّم باشد.
مؤیّد این سخن، روایت مفصّلی است که حافظ‌‌بن ما جه قزوینی به نزول عیسی علیه‌السلام از آسمان، نقل کرده است که قسمتی از آن این است: اُمّ شریک، دختر ابی‌عسکر، عرض کرد: یا رسول الله! در آن‌روز قوم عرب کجا هستند؟ رسول خدا فرمودند: «عرب در آن روز، عده کمی هستند. بیشترشان در بیت‌المقدّس می‌باشند. امام آنها هر صبح با آنها نماز می‌خواند، چون عیسی فرود آید، امام آنها به عقب برگشته تا عیسی جلو آمده و با مردم نماز گزارد، ولی عیسی دست خود را روی شانه‌های او می‌گذارد و می‌گوید: بایست تا ما با شما نماز بگزاریم».[1]
پی‌نوشت‌ها
1. کفایة‌الطالب به ضمیمه البیان، گنجی شافعی، ص498.
